Zalecenia i porady dla nowych opiekunów kotów

Jeżeli zdecydowałeś się na przygarnięcie kota pod swój dach to pamiętaj, że bierzesz go na dobre i na złe na wiele lat (koty żyją średnio 15 lat i więcej). Będzie również w wakacje, gdy urodzi się dziecko, gdy będziesz musiał zmienić mieszkanie. Przyzwyczaja się do nas i darzy nas uczuciami. Nie zawsze będzie małą puchatą kulką, a nigdy nie jest zabawką, dlatego branie kota dla dziecka, jeśli sami nie jesteśmy przekonani do chęci posiadania kota nie jest najlepszym pomysłem!

1. Zanim przyniesiemy kota do domu należy wcześniej przygotować:

  • kuwetę, żwirek i łopatkę do usuwania z kuwety nieczystości kota. Kuwetę należy umieścić w stałym i spokojnym miejscu, z dala od misek z pokarmem. Jeżeli kuwetę umieścimy w łazience pamiętajmy, aby drzwi były na stałe uchylone. Jeżeli przez pierwsze dni kot nie będzie się czuł swobodnie i raczej będzie się chował po kątach to umieśćmy kuwetę w zasięgu jego wzroku – strach w nowych miejscu może spowodować, że będzie się bał oddalać od swojej kryjówki i do kuwety może po prostu nie trafić.
  • miski: w jednej zawsze niech będzie świeża woda (często zmieniana), w drugiej sucha karma dobrana do wieku kota (zalecamy podawanie suchej karmy tzw. nie kolorowej, np. Rogal Canin, Sanabelle, Acana, Orijen, Applaws), w trzeciej tzw. karma mokra: gotowe konserwy dla kotów, mięso wołowe i drobiowe (przemrożone), gotowany kurczak, serek biały, gotowana (tylko) ryba (maksimum 1 raz w tygodniu). Wędlina/ kiełbasy: są szkodliwe dla kota, gdyż zawierają za dużo soli, konserwantów i przypraw. Nie podawaj kotu kości/ości- żołądek kota to nie śmietnik. Mleko krowie: 95 % kotów nie toleruje laktozy i po wypiciu mleka może wystąpić u nich biegunka, jeżeli kot jest na tyle mały, że powinien pić jeszcze mleko, to powinno to być mleko specjalnie przeznaczone dla kociąt (w sprzedaży wyłącznie w sklepach zoologicznych).Kot powinien mieć stały dostęp do wody i karmy suchej, którą traktujemy jako karmę uzupełniającą, chyba że względy zdrowotne powodują konieczność stałego lub czasowego utrzymywania kota na diecie. Oprócz karmy suchej koty powinny dostawać karmę mokrą: dorosły kot powinien 1 – 2 x dziennie, a mały kociak  3 – 4 x dziennie (zależnie od wieku). Przyjmuje się, że jeden posiłek dorosłego kota to 1 saszetka (ok. 100g), ale w zależności od indywidualnych preferencji danego kota, jak i jego cech osobniczych to może być i więcej i mniej. Przy zakupie gotowej karmy dla zwierząt należy zwracać uwagę na zawartość mięsa – dobre karmy mają minimum 30% zawartości mięsa. Pamiętajmy, że kot to mięsożerca!


2.
W pierwszych dniach pobytu kota w nowym domu, dobrze jest go trzymać w jednym pomieszczeniu, aby go dobrze poznał i stopniowo przyzwyczajał się do nowego miejsca. Miski i kuweta również powinny być w zasięgu jego wzroku. Należy uważać na wszelkie kryjówki, z których kotu będzie trudno się wydostać, np. zabudowane wanny, ale też na okna i drzwi wyjściowe, bo kot może po prostu uciec! Jeżeli mieszkacie w domu: nie należy wypuszczać kota dopóki się nie przyzwyczai i nie poczuje zadomowiony w nowym domu, w przeciwnym razie kot może zaginąć. Czas, który kot potrzebuje na zadomowienie się to  minimum 1- 2 miesiące.
Kota nie należy wypuszczać przed:
– kastracją/ sterylizacją: może zaginąć, może spotkać go jakieś nieszczęście, a jeżeli jest wystarczająco duży to może pójść na amory i już nigdy nie wrócić.
– szczepieniem, gdyż może zarazić się śmiertelnymi dla niego chorobami. (nie na wszystkie są szczepionki).


3. Należy zadbać o specjalny
drapak dla kota (do kupienia w sklepach zoologicznych), aby kot miał gdzie ścierać pazurki. Kot jest drapieżnikiem, jeśli nie zorganizują mu Państwo miejsca do drapania, to z pewnością sam je sobie zorganizuje. Drapak powinien mieć minimum 70 cm. wysokości, najlepiej w formie słupka owiniętego sznurkiem sizalowym.


4.
Przygotuj dla kota legowisko – może to być np.  koszyk wiklinowy lub choćby pudełko kartonowe, które koty uwielbiają (wyścielone kocykiem lub poduszką), chociaż i tak zapewne ulubionym legowiskiem kota stanie się Państwa łóżko lub ulubiony fotel.


5.
Zamykany transporter (najlepiej plastikowy, bo łatwo utrzymać go w czystości) będzie konieczny w przypadku wizyty np. u weterynarza lub też konieczności zabrania kota poza miejsce zamieszkania. Nigdy nie należy zabierać kota na rękach, gdyż są w stanie Państwo przewidzieć co się może zdarzyć – kot może się przestraszyć np. psa  i wyrwać się z rąk. Kot może różnie zareagować też w samochodzie łącznie ze znanym nam przypadkiem, gdy kot skoczył kierowcy w czasie jazdy na głowę! Albo może po prostu uciec przez okno.  Dlatego zadbajmy o bezpieczeństwo nasze i naszego kota!


6.
Kota nie należy kąpać, chyba że w sytuacjach wyjątkowych.


7.
Należy usunąć z domu trujące dla kota kwiatki, np. filodendron, diffenbachia, bluszcz, pelargonia, azalii, storczyk, kaladium, jemioła, rośliny cebulowe (m.in. tulipan, hiacynt, narcyz), a także kaktusy z uwagi na kolce – pełną liste trujących roślin znajdziesz w Internecie. Jeżeli kot jest „nie wychodzący” dobrze jest mu posiać specjalną trawę (do kupienia w sklepach zoologicznych), aby nie skubał kwiatów doniczkowych i aby jedząc trawę mógł łatwiej wydalić sierść, którą sobie zlizuje. Można też kupić specjalną pastę, która rozpuszcza sierść kota, dzięki czemu nie będzie miał problemów z przewodem pokarmowym.


8.
Odrobaczenie/odpchlenie: jeżeli odrobaczacie kota po raz pierwszy lub zauważycie u niego pasożyty,  kot powinien być odrobaczony dwukrotnie (druga dawka powinna być podana po 10 dniach od podania pierwszej dawki). Mały kot powinien być odrobaczany co 3 miesiące, a dorosły raz na pół roku. Jeżeli bierzemy kota „piwnicznego” należy go również odpchlić. Preparaty na pchły i robaki mogą być podane samodzielnie w domu (do kupienia u weterynarza po podaniu przybliżonej wagi i wieku kota) lub podane w gabinecie weterynaryjnym.


9.
Szczepienie chroni kota przed groźnymi „kocimi” chorobami, należy je powtarzać zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Podstawowa szczepionka (3 – składnikowa) chroni kota przed wirusem panleukopenia, kataru kociego oraz kaliciwirozy. Wirus panleukopenii jest w 99% śmiertelny dla kociąt nieszczepionych, przy czym nawet kociak niewychodzący nie jest bezpieczny, bo wirus bardzo łatwo się przenosi i można go przynieść do domu nawet na butach.


10.
Jeśli kot zachoruje, należy jak najszybciej udać się z nim do weterynarza. Kot jest chory, gdy: przestaje jeść lub/i wymiotuje lub/i ma biegunkę lub/i jest osowiały lub/i kaszle/kicha, ma wyciek z nosa/oczu, itd. Brak apetytu u kocięcia, wymioty, biegunka są oznaką choroby, brak szybkiej pomocy lekarskiej może doprowadzić do śmierci zwierzaka, gdyż małe koty bardzo szybko się odwadniają!
11.
Sterylizacja/kastracja: kota/kotkę należy bezwzględnie wykastrować, gdy osiągnie odpowiedni wiek, co zapobiegnie niechcianym kociętom – chętnych na koty nie jest wielu, niepotrzebne rozmnażanie kotów powiększa ich, już i tak ogromną bezdomność, ponadto nie kastrowane koty znaczą teren, a kotki mogą „posikiwać”. Sterylizacja/ kastracja zapobiega też włóczęgostwu kotów, nie mają bowiem potrzeby szukania sobie „partnerów”, oraz groźnym (i często śmiertelnym!) chorobom kotek jak ropomaciczu i guzom sutka!! BĄDŹ ODPOWIEDZIALNY! Kotki sterylizuje się w wieku ok. 5 msc, (najlepiej przed pierwszą rują!!!, co chroni ją przed rakiem sutka prawie w 100%) a kocura, gdy jego mocz zacznie wydzielać specyficzną woń (co jest kwestią indywidualną i pojawia się w wieku 7 – 10 msc,. Jeżeli do 10-go miesiąca życia kocura, jego mocz nie zacznie wydzielać silnej woni, wykastruj go – w razie wątpliwości skonsultuj się z weterynarzem).


12.
Kot nie ma lęku wysokości i nie zawsze spada na 4 łapy – zabezpiecz specjalną siatką balkon i przynajmniej jedno okno, które często się otwiera lub gdzie przebywa kot. Upadek może dla niego skończyć się śmiercią lub kalectwem, a w „najlepszym” wypadku kot zostanie kotem bezdomnym! Siatka powinna być specjalna i dobrze przytwierdzona, tzn. na tyle mocna, że gdy kot na nią skoczy to zostanie ona na swoim miejscu! Uważaj na uchyły w oknach – nigdy nie wychodź z domu zostawiając otwartych uchyłów! Koty bardzo często się w ten sposób klinują i jeżeli pomoc nie przyjdzie szybko to umierają dusząc się w męczarniach.


13.
Niebezpieczne dla kota są wszelkie sznurki od zasłon, żaluzji – nie powinny zwisać luzem, bo kot może się w nie zapętlić, a w konsekwencji nawet udusić. Drzwi pralki, lodówki, piekarnika muszą być zamknięte, również deska wc musi być opuszczona. Każdorazowo włączając pralkę sprawdzaj bezpośrednio przed włączeniem prania czy nie znajduje się tam kot, bo niestety znane są przypadki nieumyślnego wyprania kota, co oznaczało dla niego śmierć w męczarniach!


14.
Poświęcaj kotu dużo czasu na pieszczoty i zabawy – znudzony mały kot zaczyna psocić. Zwróć dzieciom uwagę, żeby prawidłowo trzymały i głaskały kota oraz umiejętnie się z nim obchodziły i nie męczyły kota. Zwierzę to nie zabawka!

W razie pytań/porad proszę dzwonić pod numer telefonu: 660 67 68 24